2 keer pech onderweg...

Hallokidoki,

Annelies is gisteren vertrokken, dus neem ik het op mij om de rest van het verslag te typen.

Dinsdag zijn we dan met de bus terug gekeerd naar Dar Es Salaam, niet echt een interessante dag. VOoral lang op de bus zitten... (met mooi weer jaja)

Woensdag zijn we met Junior naar het strand geweest. Eerst langs het immigratiekantoor, mijn gekende lieve vriendjes, waar ze weer met mijn voeten rammelden...
Ik had dus mijn 120dollar mee. Nadat ze me van het ene naar het andere loket hadden gezonden (om het hele verhaal kort te maken), ik die 120dollar had gegeven, we al een uur binnen waren, kwam ik eindelijk met mijn papierke bij mijn 'geliefde' loket aan... daar beweerde diene pipo dat ik dinsdag moest terug keren... (voor de verandering...) ik maakte me weer kwaad en zei dat ik nu al 10 keer naar het immigratiekantoor was gekomen voor dat stom visum. Droogweg zei hij; wel, dan kom je dinsdag de elfde keer he... ik dacht dat ik ging ontploffen... woedend ben ik dan maar weggelopen. Bedoel, welk spelleke spelen ze nu eigenlijk met mij? Ik ben nu al 1.5 maand bezig met dat stom visum...

Nu goed, daarna nr Brittish airways om Annelies haar vlucht te gaan bevestigen.

Eindelijk konden we naar de ferry, op weg naar het strand.
Junior had terug grote en vooral heel stoere woorden dat hij heeeeeel ver en heeeeeeel lang ging zwemmen, tot hij met zijn tenen in het water stond... SOFIE I am afraid... carry me... lap, daar had ik terug een aapje aan mij hangen... maar het was super grappig om te zien. Ook Annelies had nu en dan een aapje hangen. Gelukkig was het prachtig weer en was het zwemmen zalig!
Die avond zijn we met mama en Christina iets gaan eten in de gymkhana, als afscheid van ANnelies.

DOnderdag op weg naar town, eerst langs de luchthaven om onze digitale fotos op cdrom te laten zetten, werd Annelies haar portefeuille gestolen (eerste pech onderweg). Er zat stomweg veel geld in, omdat we souveniers wilden kopen. Daarnaast ook haar rijbewijs, identiteitskaart en bankkaart. Wij dus direct naar de politie in de luchthaven. Die luisterden (kritisch) naar ons verhaal en stuurden ons door naar de politiepost in Ukonga. Daar aangekomen (het GOOT) luisterden ze weer nr ons verhaal, dit keer open-minded. Het verslag werd genoteerd, maar voor een bewijs voor Belgie, moesten we naar, je raadt het nooit, nog een andere politiepost, dit keer in Kariakoo, bijna in town... de vriendelijke politieagente, begeleidde ons naar daar. Dankzij haar, waren we in Kariakoo ook vlug buiten, met ons papierke...

UIteindelijk dus toch in town geraakt, waar we, samen met Junior terug, onze inkopen deden. Naar verluidt was het heel grappig om mij bezig te zien terwijl ik aan het afdingen was, in het Swahili natuurlijk.... we hebben uiteindelijk veel discount (en gifties) gehad en we hebben er veel plezier aan beleefd.

Onderweg naar huis poging2 om fotos op cdrom te zetten. Dit is uiteindelijk gelukt. Veel later dan verwacht waren we thuis (7u) We moesten nog de bagage pakken. 1rugzak voor Annelies, de andere heb ik al gevuld...cadeautjes en zo.

Vrijdagmorgen vroeg opgestaan (5u) want Annelies moest om 6.55 in de luchthaven zijn. Om 8.55 vertrok haar vliegtuig... MAAAAAAAAR de tweede pech onderweg komt er aan... de motor van het vliegtuig was kapot... oorspronkelijk ging ze 2u vertraging hebben, het zijn er uiteindelijk een 5-tal geweest...
Met overnachting in Londen, het Hilton aub... dat is pas andere koek dan het 1persoonsbed in Stakishari Ukonga, waar er iedere nacht serenades zijn van die honden... Elk zijn charmes natuurlijk... ik weet niet wat jij verkoos Annelies???

Ik kreeg net een berichtje dat ze ondertussen terug verenigd is met haar oudjes en zus. OEF

Ik heb ondertussen gisteren mijn was gewassen (het leuke wekelijkse werkje), mijn kamer opgeruimd en geveegd...

Morgen vertrek ik naar Mbeya, samen met Lore. Dan nog een 3-tal weken les en het zit er hier weer op. WOw, wat gaat de tijd toch massas snel...

In ieder geval, hou jullie heel goed, geniet van de dingen die jullie doen, raap maar veel eitjes morgen (naar ik hoor in winterjas en met de paraplu???) en tot beetje later he!