sikupenda Tanzania...
Door: Sofya Mkwawa
Blijf op de hoogte en volg Sofie
13 Maart 2006 | Tanzania, Dodoma
Sikupenda Tanzania is dan ook, ik hou niet van Tanzania…
Wees dus aub niet ongerust, deze dingen zijn allemaal heel normaal (alle tis te zeggen) en ik heb er geen noemenswaardige last van...
HONGER
Honger zal er in de komende periode, 3 jaar heb ik al gehoord, zeker zijn, door de grote droogte. Dit zal voor jullie zeker geen verrassing meer zijn. Maar het is nu al te voelen, de prijs voor ugali en rijst bv is verdubbeld of zelfs soms verdrievoudigd... velen kunnen dit dus nog met moeite betalen, of het scheelt niet veel.
Bijgevolg zijn de kleine (en grote) diefstallen ook toegenomen. Zo zijn we gister, heel stom, beroofd van de helft van ons belegd broodje, we hadden het mee voor Angelique die zich toen niet zo goed voelde... we konden haar achteraf de helft geven. Het was ‘maar’ een broodje, gelukkig.
Ik merk ook veel meer bedelende mensen op, het straatbeeld zal in de komende periode zeker nog veranderen…
In de kranten staan er regelmatig berichten van stervende dieren, hun karkassen zo mager als wat, opgegeten door aaseters.
AIDS
Jullie hebben vast allemaal prinses Mathilde op de tv zien verschijnen… rond dit thema, dus moet ik er ook wel een deeltje aan wijden…
Op zich merk ik er niet heel veel van, ik heb de indruk dat er nog steeds een taboe rond heerst. Wel kan je veel meer weeshuizen vinden, weduwen, weduwnaars… ze maken ook wel reclame om veilig sex te hebben, via de condoom, daar het in het Swahili is, heb ik er nog niet helemaal kunnen uitmaken of het reclame is voor het condoom of eerder voor het veilig-vrijen.
Voorzichtig navragen hier en daar leverde gewoon op dat er idd heel veel gevallen zijn. Wat er zoal rond word gedaan is me nog niet helemaal duidelijk.
ELECTRICITEIT
De laatste tijd wordt deze laatste regelmatig uitgeschakeld (ik hou hout vast dat ik dit kan afwerken) dit wordt op zich ook wel een problem. Het eten dat de mensen bewaren in de koelkast wordt veel vlugger slecht nu natuurlijk, als je koelkast maar nu en dan kan werken… zelfs voor winkels en co. Het is naast dit alles gewoon heel vervelend dat je er niet kan op rekenen. Verschillende redenen hiervoor worden aangegeven; de droogte, de stijgende prijs van de benzine en ga zo maar door.
Alleen de belangrijke plaatsen krijgen voorrang; ziekenhuizen en de luchthaven (en het huis van de president, mrja, hier is dat een heel belangrijk persoon…)
GENEESKUNDE
Zoals jullie al konden opmerken met mijn avontuur met mijn been (dat nu volledig voorzien is van een korst btw) , loopt er ook iets spaak met de geneeskunde…
Ik vroeg dit oa na in de ambassade (heel lieve vrouw, die Ilse Lauwen ) ze vertelde dat in Aga Khan (waar ik eerst ging) ze daar ALLE material hebben, het heel hygienisch is, … 1 klein detail. De dokters trekken op niets (ongeveer haar woorden) want ze kunnen niet met het material werken. Dan heb je natuurlijk als ziekenhuis een problem.
Er is hier wel een heel goed ziekenhuis, maar dat heeft het alleenrecht en je kan al denken aan de prijzen die ze vragen voor hun consultaties… 27dollar per consultatie. Schandalig hoog natuurlijk.
Op de CCBRT, waar ik nu ‘trouwe klant’ ben, werken ze met het systeem dat de rijken heel veel betalen (30dollar) en direct bediend worden, waar de arme mensen niet veel betalen (1000 tsh (nog geen 1dollar) ) maar soms wel UREN moeten wachten. (voor de geinteresseerden, ik betaal er iets tussen ;o) ) deze prijs voor de rijken is ook heel veel, maar ze delen wel met deze die het niet kunnen betalen. VInd ik mooi systeem.
SPAREN
Heel veel van de Tanzanianen (miss ook wel Afrikanen) hebben heel veel moeite om te sparen. Of kunnen het eenvoudigweg niet. Ze hebben wat geld en willen het dan ook uitgeven. Denken aan de dag van morgen is heel moeilijk. Zo is het natuurlijk wel heel moeilijk om jezelf op te werken of je dromen te laten uitkomen. (ter verduidelijking, dit telt ZEKER NIET voor mama Mkwawa (anders had ze natuurlijk geen zo’n prachtschool kunnen hebben…))
Maar dit zie ik heel duideijk in BJ. Ze heeft nooit geld, en als ze der een beetje heeft, geeft ze dit direct uit aan ‘onnodige’ domme dingen. Zo kan ze heel veel geld in haar gsm steken, ze verdoet met haar gsm het miss 10-voudige dan wat ik spendeer eraan. Ze draait er nogal heel veel geld door. (bv, ik doe ongeveer met mijn 3000tsh 10-14 dagen, zij gemakkelijk 10.000 tsh PER DAG…)
Ik probeerde haar al uit te leggen dat sparen toch veel handiger is, maar het lijkt me niet te lukken.
Ik had ook die indruk in Gambia (vandaar, over heel Afrika miss). Het is moeilijk voor een land om je op te werken als de inwoners niet kunnen sparen voor de dag van morgen. Ik vrees dat ze zo wel in de miserie die ze nu kennen zullen blijven…
Hier had ik ook al een lang gesprek met Ilse (Lauwen, ambassade) over. Ze geeft me volledig gelijk. Vreemd.
TRAAGHEID
Traag zijn, niet opjagen, heeft zo zijn voordelen, geen hartproblemen, geen stress en noem maar op. Maar te traag zijn is ook wel niet altijd even positief. Vele dingen lopen hier te traag, bij het opbouwen van het land, omdat de mensen ook te traag reageren, te traag werken of… dit is dan natuurlijk weer niet goed meer… Soms gaan de clichés wel op, wij werken dan vast veel te vlug, hebben een te jachtig leven, maar dit is niet altijd even slecht…
BUREAUCRATISCHE ROMPSLOMP EN CORRUPTIE
Jullie hebben vast allemaal ons Zanzibar-verhaal gelezen, de corruptie moet ik op dat punt niet meer uitleggen.
Maar een tweede kan ik jullie wel uit de doekjes doen…
Momenteel ben ik illegaal in het land, mijn reisvisum is verlopen. Door de papiermolen, het traag zijn van het personeel, het verstrekken van verkeerde inlichtingen en een grote fout op de luchthaven.
Ze hadden me op de luchthaven een visum gegeven van 2maand, dat ik makkelijk kon verlengen, naar ik had gehoord. Blijkbaar hebben die pipo’s me een business-visum gegeven, wat ik, naar ik hoorde in het immigratiekantoor, niet kan verlengen. Tjoolders.
Er bestaat wel een permit voor mensen zoals ik, die langer willen blijven, maar het niet kunnen door dat mijn visum niet kan verlengd worden. Maar dat kost me dan wel 600dollar. Wat ik dus weiger te betalen (of wa had je gedacht…)
Ik naar de ambassade, daar hebben ze 3u gezocht en rondgebeld (vandaar mijn lang gesprek met Ilse over van alles en nog wat) uiteindelijk hebben ze gevonden dat het heel simpel is.
Er bestaat een status hier, vrijwilliger, kan je GRATIS aanvragen, enkel en alleen als er iemand van je school erom gaat… (want als je zelf gaat, betaal je die 600dollar) kwestie van het moeilijk te maken natuurijk. (bureaucratische rompslomp…) daarmee zijn we nu dus bezig. Ik ben de nodige papieren aan het verzamelen (7 stappen in het total) en dan kan ik die case ook closen… ;)
Nu, ik denk dat ze overal wel durven moeilijk doen in zo’n instanties… mr goed, ik heb er ondertussen wel al 3 dagen tjolen aan over gehouden… (ne mens moet zich toch met iets bezig houden denk je dan… tja, ik ken toffere dingen…)
MALARIA CHOLERA EN ANDERE TROPISCHE ZIEKTEN
Naar het schijnt zijn er ook heel veel mensen die aan deze bovengenoemde ziekten sterven. Naar het schijnt is dit ook, na of samen met AIDS de grootste doder.
Oppassen geblazen natuurlijk.
Persoonlijk had ik thuis niet het idée dat Malaria ook dodelijk was. Maar blijkbaar zijn er hier heel veel mensen die er aan sterven. We reizen om te leren, is he niet??
Ook Cholera is aan het rondreizen en volgens de radio moeten we oppassen… dat doen we dan maar…
(niet ongerust zijn…)
LIJFSTRAFFEN
Lijfstraffen worden hier nog frequent gegeven. Al is het hier ook verboden. In Pond Spring kan ikzeggen dat ze er heel veel moeite voor doen om het te minderen. In het begin zag ik het behoorlijk frequent; leerkrachten op ronde met hun stick. Maar ik kan jullie met heel veel plezier zeggen dat het fenomeen haast verdwenen is.
Hierop heb ik ferm geijverd, en toch ook weer niet zo heel veel moeten voor doen. Ze beseffen dat het neit goed is, dat is het grootste punt, naar ‘genezing’. Alleen weten ze niet altijd hoe ze he dan wel kunnen doen. Dat probeer ik hen nu aan te leren. Wat ik daar omtrent nog herinner uit onze didactiek-cursussen typ ik nu voor hen uit. Hopelijk doen ze er ook iets mee.
Ik hoorde wel van de andere muzungus, in Iringa en Mafinga dat het bij hen niet zo makkelijk gaat.
De leerkrachten zijn zelf met lijfstraffen opgevoed, het is dus HEEL moeiijk om dat patroon te doorbreken. Denken we zelf aan hoe het er een aantal jaren geleden bij ons aan toe ging…
SORTEREN
Daar heb ik het er al eens over gehad. Sorteren kennen ze niet. Waarom zijn wij er dan in Europa zo mee bezig, sorteren we, recycleren we en doen we zoveel inspanning om dat gat te dichten of toc hniet groter te maken als ze hier al onze inspanningen teniet doen????
Overal afval, zwarte rook, verbranding… GRRRRR ik probeer ze duidelijk te maken om niets op de grond te smijten… mr ik ben, nr ik vrees, een unicum, een pionier een…
Een natie veranderen kan ik genoeg niet… lap
VERKEERSCHAOS
Last but not least… verkeerschaos, het is hier soms NIET TE DOEN om te reizen. Ik kan naar het centrum van Dar reizen in 45’, maar het kan er ook gemakkelijk 2u zijn… We denken dat we in Belgie heel veel files en co hebben. Vergeet het man. Hier is het driedubbel…
Je kan je al de gezonde lucht voorstellen bij al die ronkende, draaiende en … oude bakken van autos… leve de natuur jiha…
Bij deze hoop ik nu een volledig beeld te kunnen hebben gegeven van Tanzania, er zullen zeker nog wel dingen ontbreken, mr dit is toch al iets…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley