In de zak gezet door zwarte piet.

Ziehier het verslag van onze trip naar het mooie Zanzibar.

Donderdagmorgen heel vroeg opgestaan om op tijd bij Sofie in Ukonga en op de ferry in Dar te zijn. Ontbijt bij onze gastvrouw Seki in Segerea: pannenkoekjes en mangosap. Daarna zouden we een taxi nemen, maar volgens Seki was het eigenlijk niet ver naar de school van Mama (1 km) en dus goed te voet te doen. Na bijna een uur wandelen kwamen we helemaal bezweet en verbrand door de zon aan bij mama. Daarna met de dala-dala naar Dar, waar we inscheepten voor de overtocht van 2u30 naar Zanzibar-city. Op de boot geraakt via allerlei louche havenwegjes en controlepostjes (wat zouden mzungu's in hun valies meehebben?). Een halve kilo cashewnoten gekocht "for a very goodde price", terwijl de boot nog beladen werd met vanalles en nog wat. De boot vertrok met een half uur vertraging om pas zeven uur later aan te komen; in het bureautje waar ze ons de tickets verkochten hadden ze zich blijkbaar een beetje "vergist". Aangekomen vriendelijk ontvangen door iemand van de toeristische dienst die alles voor ons kon regelen: hotel, spice tour voor de volgende dag, huur van twee vespa's voor de dagen daarna.

Vrijdag spice dag. Interessante rondrit met uitleg over de verschillende kruiden en local food en ook een heerlijk zwempje bij een prachtig strandje. 's Avonds op souvenirjacht in Stone Town; het historische centrum van Znz. Na lange discussies en meningsverschillen over wat een "goodde price - no muzungu price" is waren we toch tevreden over de aankopen; gevierd met een juice op het strand bij een zonsondergang zoals in de boekjes...

Na de Spice-tour wilden we Stonetown eens grondig bezoeken, maar we zijn eigenlijk niet verder geraakt dan de souvenirwinkeltjes. Zwaar gediscussieerd om een goede ‘discount’ te krijgen en daarna, met het ‘uitgespaarde’ geld, lekker Westers gaan boefen; biefstuk friet, gevolgd door milkshake, chocoladecake en warme chocolademelk.

Zaterdag ‘vespadag’. ‘s Morgens kwamen twee kerels met elk een vespa op ongeveer het afgesproken tijdstip. Doordat Tine blond is mocht zij niet met een vespa rijden. Na wat oefenen op een voetbalveld werden Sofie en Henny in het ontstuimige, toeterende verkeer van Zanzibar-city gedropt.
Na 500 meter al politiecontrole, gelukkig was alles in orde met het international drivers license dat we voor 5 dollar in het politiekantoor hadden gekocht. Sofie viel stil, de politiemannen lachten haar uit. Sofie steigert de eerste maal.

Tine opgehaald en op weg naar het zuiden. Stop aan de markt om verse mango’s, tomaten en worteltjes te kopen. Poging tot afzetterij mislukt, net niet in de zak gezet!
Sofie steigert tweede maal.

Na een ritje van ongeveer een half uur moesten we stoppen aan de politiepost van Fuoni. We mochten direct door. Sofie steigert derde en vierde maal. Sofie valt en wordt lucht; ondanks de vele omstaanders zijn het alleen Henny en Tine die ter hulp komen gesneld. Maar voor Sofie kan worden geholpen, is zij reeds gearresteerd en haar vespa in beslag genomen. Ze wordt ontdaan van haar drivers permit en in een hokje ondervraagd. Intussen bloedt haar linkerbeen hevig en wordt haar been ook langzaam blauw. Na lang aandringen van ons allemaal, krijgen we de toestemming om onder politiebegeleiding naar de eerste hulp post, 500m verder, te wandelen. Onder grote hilariteit van de plaatselijke nurses wordt de beenwond ontsmet.
Daarna terug naar het politiekantoor, waar we afzonderlijk worden verhoord en waar er een pv wordt opgesteld. Tine en Henny krijgen een PV in het Swahili voorgeschoteld, dat zij weigeren te ondertekenen en dat ze dan zelf schrijven in het Engels.

Blijkbaar wordt Sofie aangeklaagd voor ‘reckless driving’ en ‘driving without requiring permit’ -tot onze verbazing-.
Na 5u wachten vraagt de politie ons; ‘do you wont to solve the case?’ Natuurlijk willen wij onze ‘case solven’ en worden daarop verzocht de vespaverhuurder erbij te halen. Hij vertelt ons dat op Zanzibar een ‘case gesolved’ wordt door het betalen van 10 dollar, via een niet-muzungu tussenpersoon, omdat muzungus niet mogen weten dat de politie corrupt is. In de zak gezet door de politie…
Na wat traditionele discussies hebben we ons losgeld betaald en de 2 vespas ingeruild voor een auto. Met de auto direct naar het ziekenhuis, waar Sofie werd genaaid; de service en 5 draadjes voor 45 dollar, een ‘goedie price’.

De volgende dag vroeg opgestaan om alsnog iets van Zanzibar te zien. Bezoek aan een grot waar vroeger slaven werden vastgehouden tot ze konden worden getransporteerd naar alle uithoeken van de wereld. Indrukwekkend.
Daarna ging het naar het uiterste noorden, waar we een duik namen in de tandpasteblauwe oceaan (signal, niet colgate). Voor Sofie jammer genoeg voorlopig geen zwempjes meer!
Daarna de rit verder gezet via smalle, rotsige wegjes waar onze 4x4 meer dan welkom was.
In het Jozani-forest zagen we heel bijzondere apen; de Rode Columbus.
Onze verkenningstocht beindigd aan een strandje waar we de zonsondergang live meemaakten bij het eten van een lekkere, sappige mango.
De avond afgesloten in de Farodani-Gardens, een heel gezellige plaats waar we onze dinners kochten bij de inheemse standjes, begeleid door enkele glazen suikerrietsap.

Maandagmorgen met de fast ferry (!!) terug naar Dar en verder gereisd naar Bagamoyo, waar we door de slechte verbinding en de vele discussies over de prijzen van het benodigde transport, slechts tegen ‘s avonds aangekomen. We laten ons niet meer zo gemakkelijk in de zak zetten!!!
Geslapen in authentieke hutjes op het strand.

Vandaag (dinsdag) Bagamoyo bezocht en dit verslag geschreven. De dag is gevuld. Straks weer naar Dar waar we de laatste nacht op Afrikaanse bodem zullen doorbrengen.

Dank u voor uw aandacht.
Sofie steigert niet meer.




Dit was het verslag, zoals Tine en Henny het samen geschreven hebben. Die dag was er geen internet, en later hebben ze de tijd niet meer gevonden om het zelf op internet te zetten. Momenteel zijn ze al terug in het besneeuwde Belgie (zoals ik heb vernomen?) en kunnen ze weer wennen aan de temperatuur…
Blij dat jullie er waren taxi-muzungus! (bij de mede Gambia-gangers gaat nu een belleke rinkelen, jaja in Zanzibar kennen ze het bumsteren dus WEL…)